Mavi Kolye 25 Şiiri - Serhat Çalışkan

Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
kalbim şimdi bir sokak çocuğu
kelebekleri göç etti gönlümün
ıssızlaştı hayat sanki
sanki sabahı eksik şiirlerimin
sanki gecesi hep kanayan bir yara
ve sanki artık hep kanayacak
ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
çare yok ağlayacak

Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
kapıları kendime ben açamadım
ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni
ter içinde takvimler
istasyon öksüzlüğünde gözyaşım
düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım
sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım
savunamadım seni kimselere
anlatamadım seni kimselere
kimsesiz kaldım
en çok da sensin

Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
sana uyumak
sana uyanmaktı hayat
sıratını geçtim yaşarken,korkmadan
korkumu geçtim cesarete ihanetle
berduş bir,yalan masumiyeti öptüm bile bile
tek sen gitme diye
sonbahar oldum,yaprak yaprak
ağaç oldum köklerimi unutarak
tesellisiz bir geceye fırlatıldım
kalbimi dar bi kafese kapatarak
içimde bir kanarya
hiç susmadan ağlayacak

Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak
seni sevdiğimi bağırdım mehtabına
beyazında aklandım bulutunun
mavi mavi sevdim seni
içim kan ağlayarak

Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
anlattıkça üşüyor,anlattıkça ısınıyor yüreğim
bu gün sardunyalarım da açmadı
belkide küskün renklere
ellerimde ibadet gibi yaşadıklarım
ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
sensiz soluyorum anlayacağın
mavi mavi ölüyorum
duyuyor musun
orda mısın
var mısın
yok musun?
Bir tek şeyi unutma
seni sevdim ben
yanarak
yıkılarak
aklıma her geldiğinde AĞLAYARAK

Artık maviye şiirler yazmak ona zor geliyordu,ve çalıntı şiirlerle geçiştiriyordu içindeki çocukça ağlamalarını.Naşide Göktürkten okuduğu bu şiiri tam kendini anlattığını düşünerek almıştı defterine ve bir şiir Orhanın Maviye olan duygularını anlatmak için yazılmış olsa ancak bu kadar yazılabilrdi,

Daha yirmi,yirmibeş gün önce dünyanın en heyecanlı kalbi kendisine aitti,oysa şimdi öylesine kederli bir yürek taşıyorduki bu ani değişimi aklına anlatamıyordu.Şarkıların bile ahengi değişmişti,o en piskopat şarkılarda bile olmayacak kurgular canlanıyordu hayalinde.
Orhan bir iş için İzmire gitmiş,bir gece kaldığı İzmirde Mavinin kaldığı kız yurdunun önüne kadar gitmiş,,hatta güvenlikten anons yaptırıp onu kapıya getirtip'' ben geldim,seni görmeye,sana sevgimi haykırmaya geldim ''demek istemişti.Ama yapamamıştı,yurdun önünde bir saatten fazla oyalanmış,sigara üstüne sigara içmiş ama bir türlü güvenliğe onun adını verip anons ettirememişti.Gerçi Mavi artık yurtta kalmayacağını ona yazmıştı ama evinin adresini bilmiyordu,ve belki yurttadır ümidiyle oraya gitmişti,ama yurttan çıkan kızların hiçbiri mavi değildi.Hem Mavi artık biriyle beraberdi ve bu durum Orhanı ona görünmekten alı koymuştu.
İzmir caddelerinde amaçsızca doaşıp sıkılnca,son bir cesaretle kampüse gidip Mavinin bölümünü bulmuş,ama oradada sadece Mavinin gitme olasılığı olan kafelerde birer ikişer çay içip belki uğrar diye oyalanarak akşam etmişti.
Ne yurdun önünde,nede gittiği kafelerde Maviyi göremeyince içinde garip bir hüzün,aklında yaptığına pişman düşüncelerle geri dönmüştü,belki daha önce olsa arardı Maviyi,sizin yurdun,yada okulun önündeyim derdi ama şimdi böyle bir ihtimali düşünemiyordu.Mavinin telefonu açmayacağından yada açsa bile onu görmek istemeyeceğinden korkmuş geri dönmüştü,sadece korku değildi tabi birazda gurur yapmıştı,olurda mavi kendisini görmek istemezse bunu kaldıramayabilir,hem kendisini küçültecek,hemde Maviyi zor durumda bırakacak fevri bir harekette bulunabilrdi,birazda bu yüzden Maviye görünmeden geri dönmüştü,oysa şimdiye kadar hiç kurmadığı kadar saf ve güzel hayallerle gitmişti İzmire nerden bilebilirdiki en güzel hayallerini bir kız yurdunun önünde peşi peşine yakılmış sigara izmaritleriyle beraber söndüreceğinİ
Orhan,Maviyi unutması gerektiğini biliyordu ama bunu yüreğine kabul ettiremiyordu,..........

devam edecek......