O sabah,yengesinin ve kuzeninin nişanlısı Ayşenin gürültülerine uyandı Orhan.
'' ayy kızzz,dışarı bak kar nasıl yağıyo''
''aaa gerçekten,kar yağıyo,kar''
Orhansa yatağında doğrulmuş,yengesine ve Ayşeye kızıyordu kendi kendine
''ne oluyor yaa sanki ilk defamı kar yağıyor Bursaya''
İlkdefa yağmıyordu belki ama,son yıllarda ilk defa bukadar erken düşüyordu kar bursaya,henüz kasım ayının başlarıydı ve geçen yıl otelcilerin yılbaşında bile Uludağda kar yoktu diye hayıflanmalarını duymuş olsa gerek,erken gelmişti,misafirliğe.Uludağ heryıl giydiği bu beyaz gelinliği her nisan sonu çıkarır,bir dahaki düğünü beklerdi.Her yıl aynı gelinliği giyen bu nazlı kız hiç bıkmazdı,hiç şikayet etmezdi binlerce insanın üzerinde tepinmesinden,ve bir gelinlik bir kıza bukadarmı yakışırdı.
Orhan lavobada yüzünü yıkayıp,salona geçtiğinde,yengesi çayları dolduruyordu,
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta