O geceyi saatlerce yazı yazarak ve uzak şehirlerden arayan,mesaj atan dostlarına cevap vererek geçirdi Orhan.
Her telefon çaldığında,yada mesaj uyarısı geldiğindehemen defteri,kalemi bırakıyor''bu sefer kesin Mavî'' diye telefonu alıyor,fakat her defasında farklı biriyle karşılaşıyordu.En az yirmi seferhayal kırıklığına uğramıştıda,yinede acabamı demekten kendini alamıyordu.
Serdar abisi aramıştı sabaha karşı en son.İlk kez Serdarın aradığna sevinememişti Orhan.Oysa en yakın dostuydu Serdar.Beraber ilk kitaplarını çıkarmışlardı.tiyatro oynamışlardı,defalarca,İzmirin altını üstüne getirmişlerdi,Orhan İzmirde oturduğu yıllarda hiç ayrılmamışlardı,nerdeyse yirmi dört saat beraberdiler.Birbirlerinden,diğerinin ona veremiyeceği hiç birşeyi istememişlerdi,bu yüzdende her istediklerini almışlardı.Dostluklarının üzerine titremişler,asla birbirlerinden küsmemişlerdi,Tartışmaları sadece tartıştıkları konuyla sınırlı kalmış,hiç bir zaman bunu kalp kırma boyutuna getirmemişlerdi,.Telefonun ucunda Serdar vardı ve O rhan ilk kez buna sevinmiyordu.Daha doğrusu arayanın o olmasını istemiyordu,bu ne egoist bir sevdaydı böyle,akla başka birşey gelmesine izin vermiyor,yüreğe başka selam kabul etmiyordu.
Açtı Orhan telefonu,buruşuk bir sesle
--Vaay Serdar abim nasılsın
---İyilik kardeşim,ama kırgınım sana
--Niye be abi
--Oğlum ben senden büyük değilmiyim*
--Evet abi üç yaş büyüksün
--E o zaman niye arayıp bayramımızı kutlamıyon hıyar,bak dayanamadım aradım en son
--Haklısın abi,eşşekliğimize ver.ama dalgınım bu ara inan
--Neyse hadi affettim,bidaha olmasın.Nezaman geliyorsun İzmire?
--Niye abi bişeymi oldu
--Yok bişey olmadıda,dernek tiyatro istiyo.Yaz şöyle sağlam bir senaryo,festivale yetiştirelim
--Olur yazalımda,konu
---Geçen sefer,aile içi şiddeti aldık,bu seferde aşkı alalım
--Abi aşkı ben almayayım,gastrit yapıyo
--Vallahi ben anlamam,yazıcan,ben yazamam,ben sade dram yazarım,sıkılır millet
--Ben ne yazıcam
--Ne bileyim ben,sen işe biraz mizah katarsın,kırarız ortalığı,sonunuda duyguya bağla olsun bitsin
---Aşkı gırgıra almaya artık gücüm yetmiyor abi,aşka bir racon kestiki,bir rest çektiki sorma
--Oooo biraderim,dertliyiz anlaşılan.Kim yaktı bizim mükremin abiyi böyle
--Dertliyim be abi,olsan şimdi şurda varya,sıyırcam kafayı,sen olsan belki biraz rahatladırdın beni.
--Hoop,ne olu
Serdarın cümlesi yarım kalmıştı,kesilmişti telefon,ya kontur,ya şarz dedi içinden.Hemen karşı arama yaptı,çalıyodu demek şarz değildi,açtı Serdar
--Ne oldu abi konturmu bitti
--Kontur bitti tabi,sana kaçkere söyledim,telsime geç diye,hep yarım kalıyo muhabbet
--Amaan abi genç türksele gçtikte ne oldu,yine yarım kalır konuşmak istemedikten sonra
--Hııı ne genç türkseli olum
--Yok bişey boşver,öyle aklıma bişey geldide
--Ya kardeşim,sen baya efkarlısın be.Sıkma kendini boşver,herşey olacağına varır.Senin bir kadeh kaldırışına bütün izmirin kızlarını feda ederim ben
--Sen edrsin abi edersinde,İzmirin bi kızı bizi kadehe doldurup doldurup boşaltıyor,hemde lavobaya,içmiyo bile
--Şimdi ne diyosun yazamammı diyosun,Fatoş abla kızar be,Orhan mutlaka yazsın dedi
--Başka bişey yazalım abi,Mesela bir ayyaşla,bir hırsızın buluşması var elimde,onu düzenleyeyim,hem gırgır,hem dram hepsi var
--Tamam üç beş güne hazırla,yolla bana.Okutalım derneğe,onay verirlerse atla gel grubu hazırlayalım.
--Eyvallah abi,
--Sende fazla sıkma canını,geçer büyüyünce unutursun,Bursalımı kız?
--İzmirli dedikya abi
--Eoğlum sen taa bursadan izmire salça olursan,orda kızmı kalmadı
--Gönül bursa izmir tanırmı abi
Buseferde Orhanın konturu bitmişti.Oysa daha ne çok şey anlatacaktı serdara.Hep eksik kalıyordu konuşmaları,kontur bitmesede eksik kalacaktı,bunu biliyordu.
Konuşmayı beceremeyenlerin,daha doğrusu konuştukları anlaşılmayanların kaderiydi yazmak.Yılmaz Erdoğan öyle diyordu,Hijyenik Aşklar'da.Doğruydu,konuşarak anlatamıyordu derdini maviye öyleyse yazacaktı,yüzlerce sayfa Mavi yazacaktı,defalarca sunacaktı içindeki sevgiyi beyaz sayfalara.Her Mavi yazdığında bir kez daha ölecekti belki,ama olsun
defalarca ölmeyi,her şiirde,her romanda vurlmayı göze almıştı o.
Mavi elbet okuyacaktı yazdıklarını,ve hatta belkide okuyordu,ve gülüyordu,Orhanın haline,ama zaten onu güldürmek istemiyormuydu,belkide bir ömür boyu.bunu yapıyorduya sonuçta,kahkahalarını görmesede maviyi güldürebilmekse gayesi bunu yapıyordu Orhan.Nasıl yaptığının önemi varmıydı.Kelimelere farklı anlamlar yüklemişlerdi,demekki,Orhanı sıkıntıdan öldüren dizeler, Maviyi güldürecekti, zaman
tabiiki.......devam edecekti............
Serhat ÇalışkanKayıt Tarihi : 28.10.2006 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!