Abilerinin evine vardığında,pekte alışık olmadığı bir durumla karşılaşmıştı.
Küçük abisi yemek masasının üzerine çilingir sofrasını kurmuş,büyük abiside dolaptan buz çıkarmaya çalışıyordu.anahtar kapının üzerinde olduğu için kapıyı çalmadan girmişti içeri.Orhanın geldiğini abisi İdris diğer abisini işaret ederek
-----Ya oğlum,gelde çıkar şu buzu,buna kalırsak sabaha kadar bekleriz.
Gıyasettin kendisine laf atan idrise hemen cevap verdi
--Ya ne yapayım,arkadaş çıkmıyo işte.sana dedim bunu biraz kapatalım diye.
Orhan abisinin elinden buz kalıbını alıp,mutfak tezgahına ters kapattı,arkasına bıçağın sapıyla bir iki vurunca,buzlar tezgaha döküldü.
--Al abi bukadar basit,bi saattir ne yapıyosun anlamadımki.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
