mavi koltukları olan geceden düşmüştük
yokuş sabaha koşuyorduk ardımızda yanlızlık
aşka karışmıştı hüznrengi saçların
oysa yüzünde bir tebessüm kadar da uzaklaşmıştık
köz ve kibrit gibi yasaktı dudaklarımız
ama aşka karışmıştı hüznrengi saçların
damlalar ne çabuk indi gözlerinden
birazdan gülseydin bir ömür ölürdüm geceleri
mesela, ellerin ne kadar masum bakıyordu
anımsarım
dizinde oturtmuş okşuyordun öpücüklerimi
sen o gece orda aşka düşmüştün ve
aşka karışmıştı hüznrengi saçların
ve bütüüüün geceyi maviye boyamıştık
hani o koltukların rengine
Kayıt Tarihi : 28.7.2014 04:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!