Koca bir ömür geçiyor ah ile vah ile ne çare
Büyük bir yangın gibi yanıyor bu yürek biçare
İçimde kül olan varlığın kaybolmuyor yine de
Akarken yanaklarımdan gözyaşım hatırlatıyor seni yine..
Seni seviyordum bir zamanlar kalbimin başkentiydin
Utanırdım bakarken gözlerine hayata tutunurken seninle
Sana ait ne varsa dokunurdu kalbime duygularsa kamaşırdı
Mavi kelebekler gibi uyanırdım ödül almış çocuk sevinciyle..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
10/11/2016
Kayıt Tarihi : 10.11.2016 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!