Mavi Kelebekler Şiiri - Nilay Gönültaş

İçimde pırpır eden kelebekler, günlük değil ömürlük;
Uçuşan kelebeklerimin rüyası değil, dünyası olmalısın,
Ve en çok kanatlarını sevmelisin,
Bilmelisin ki o artık küçük bir tırtıl değil
Kemirdiği yaprakların şimdi üzerine konuyor.
Görmelisin ki içimde sindiremediğim hiçbir şey duruşumu
sergilemez
Ve susmalısın şimdi;
Yapraklar dökülürken bir tek ve en çok kelebekler ölür…