mavi, karanlık olmadan önce
herşey ne kadar güzeldi;
bir senfoni eşliğinde işliyordu zaman
gökyüzü aydınlık içinde
yapraklar alabildiğine yeşil
rüzgarı bile görebiliyordu insan
mavi, karanlık olmadan önce
mavi, karanlık olmadan önce
yerin yedi kat dibine kaçıyordu
bir yarasa gibi kahrolan hüzün
mavi, karanlık olmadan önce
mutluluk saçıyordu köpükler
ve balıklara bulaşıyordu
martıların kanatlarındaki yaşama sevinci
mavi, karanlık olmadan önce
çılgınca akan bir nehir
intihardan döndürüyordu insanı
aydınlığı yenemiyordu hiç bir uçurum
ve neden sonra gecenin özlenen yanı
utanç veriyor yüreklere
mavi, karanlık olmadan önce?
her şair gibi ben de
gün batımında el sallarım güneşe
içimde birşey taşırım geceye hasret
tarif edemediğim birşey
belki de beklenmeyen bir davet
herşey ne kadar güzeldi
mavi, karanlık olmadan önce
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!