Mavi Kanat Tak Yüreğine Şiiri - Gülsen Dede

Kapılma dünyanın hengâmesine
Koşma insanın bitmek bilmeyen kazanma yarışında.
Bir nefeslik borçla geldiğin şu dünyanın yarını bile belirli değilken; bugününü boşu boşuna heba etme.
Cebinden verenlere yüreğinden verme.
Kaşıkla verenlerin kepçeyle aldığı düzenin aleti olma.
Düşle kendini denizde, mavi enginliklerde, masmavi kanat tak yüreğine,
Acıyı bal eyle, dikeni gül öyle, içindeki harı kül eyle, gününü gün eyle, öyle sarıl ki hayata, bugünü düş eyle.
Geçen her gün birer hikâyeydi.
Yarın gelir mi bilinmez.
Eğmeden başını, soğutmadan aşını, düşürmeden kaşını, baktıkça dünyaya yüzünü gül eyle.
Öyle bir duruşla, düş içinde ol ve sarıl ki dünyaya;
çivisi çıkmış bu düzende, hancıyım edasıyla kazık çakanlara yol eyle toprağı.
Ana ol, deniz ol, martı ol, masmavi kanat ol.
Durma öyle mahzun, öyle biçare…
Sevinç ol insanlığa. Çünkü bir martı bedeninde, körpe bir çocuk yüreğinde ya da denizin dalgasında kanatlanmışsa sevinçler, vazgeçmemeli günden, ömürden ve özgürlükten.
Güneşli günler yakındır elbet.
Yorgun düşsen de yalanda, dolanda ve talanda.
Unutma, unutma lütfen!
Henüz yürürlükten kaldırılmadı yaşamak.