mavi IV Şiiri - Akif Çelik

Gör bak! ay ışığında şimdi mavi
ve kanıtlanma çabası köpek
kilitler yaşamın belkemiği
inilecek en son istasyonda
mavi kendi ağzıyla
bir intihar dumanında

duyulan çocukluğumuzun
çalınmış feryatlarıdır
sallanan âni bir rüzgarda
ve o an gözlerindir sahnede
gözlerindir açan bir kilidi
bilinmezliklere ve sonlara
ve de son istasyonlara...

soluğumuzda bir gökyüzü vardı
ve aşk boğdu feryatlarımızı
sonra kanatları saçlarınla bezenmiş
meleklerin geldi
çöl; bağrımıza hükmeden
bir Süleyman
Süleyman’sa durmadan dolandı
gözleri sarayın çıkışında

Süleyman için saray;
kilitlerle dolu zindan
taht
Süleyman’ın rüyası
kuşlar, sevgili kuşlar
mavi; Belkıs’ın kollarında
Belkıs;
gecenin avucunda
suların bitişinde...