Mavi Hayat Şiiri - Şenol Özcan

MAVİ HAYAT

ve mavi hayata gebe rahmimden sancısız çığlıksız çıkıyor umudum
senden benden onlardan uzakta yeşeren, boy veren..

göğsümüzün kafesinde efeleşiyor yüreklerimiz
ansızın sesleniyor
bu diyor ışığın fısıltısıyla
ürperiyoruz
yoksa gerçekten bumu diyerek..

yosunlaşmış ceplerimden çıkartıyorum hayatın gizini sana
biraz buruşmuş fakat hala taze ekmek kokusunda
suskunluğuna bin hikaye yazıyorum
kefeni dikileli çok oldu yanlızlığımın
son bir gayretle uzanıyor dudaklarım dudaklarına

yokken sen.
aslında hiç olmamışken
ben çıldırasıya öpüyorum,
gülüşlerinden...