dilsiz ürkek yüreğim
söz kumbarasıydı
taşıyamaz oldu
engellerini kaldırdım
acıya geçit yok
kaygısızlığım önde
özlemim başım üstüne
yele serdiğim cafcafsız
taze güle geldim
güneş doldu içime
ilkyaz kokusuyla
ışıdı yüreğim
sevecenliğinle
eli becerikliliğinle
dol yüreğime
curamın telinde
türküler buğulanır
mavi güzelliğe
131209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 15.12.2009 07:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!