Mavi gül sapağı Şiiri - Hüseyin İhsan Sö ...

martı kanatlarında gizlenen sevgili
kıyı sıra varlığımın sarkacında bugün
ne çok aklımdan geçtin sevimli hâyal
adım başı dönen yelkovanı tutkunun
saat başı yanıma uğrayan bir öpücük
gönül çeyreğime gülümsedin sessiz
sensiz şehir efsanesi dinliyordum
kulak verdim sesine çakıl taşlarının.
Dalgaları kesen
venüslü şövalyenin kılıcı
mercan koyunda demirliydi
ambarında çiğdemler, lâleler
güvertesi kahkaha yüklü bir gemi
kokusuna susadığımız leylak zamanıydı
gözbebeklerimizde kendimizi gördüğümüz
yeniyetme büyük agora
dudaklarımızda tutuşturduğumuz gençlik ateşi
kırk yıllık kış yorgunluğundan dönüyorduk
kalabalıklar arasından ikimizi seçen
o şehvetli bahardı
göğsümüzün heyecan parkında
milattan önceki salıncakta bir gün
ellerimizde yedinci mevsimin ceviz yeşili
sen şehre bakıyordun ben sana
omzuma serpilmiş saçlarını okşuyordum
dizlerimde kokulası saf kırmızı tomurcuktun
ve tenhaydık
kalabalıklar çekildi hercai menekşeler gölgesine
kalbimizin bir yerinde birleşen
tek yol vardı sevgilim, birlikte yürüyorduk
kıyı sıra varlığımın sarkacında bugün
İstanbul’un ruhuna dalan iki kişiydik
mavi gül sapağında bizi bekliyordu aşk
kendimize yürüyen ikimizden bir kişiydik…