Kayıplar yıkar sanırsın tüm benliğini,
Yok olur hayata dair ne varsa…
Çekip gitmek istersin belki de uzaklara.
Ama her gidiş, biraz daha tükenmektir aslında
Kayıplar yıkar sanırsın tüm benliğini,
Yıkanır yıkanır, yeniden kirlenirsin…
Birbirine benzer gördüğün tüm hayatlar,
Biraz fazla, biraz eksik…
Kayıplar yıkar sanırsın tüm benliğini,
Uzakta bir bomba patlar, vurulur güvercin kanatlarından,
Bir faili meçhul daha düşer bu yamalı topraklara
…daha da bir yorulduğunu o vakit anlarsın...
Kayıplar yıkar sanırsın tüm benliğini…
Sen, sen olmaktan çıkarsın…
Bitti dediğin her yoldan,
Yeni bir çıkmaza saparsın…
Kayıplar yıkar sanırsın tüm benliğini,
Mavi gözlüm günah keçisi olur…
Yavaş yavaş değişir dünya.
Sevdiğin herşey gider, yasaklı bir cüzzam kalır..
İstanbul,26 Ağustos 2008
Oktay PurhanKayıt Tarihi : 28.5.2010 22:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!