Yürüyordu..
Yılların geçmişliğini kırışık dokusuyla sergileyen ellerinden biriyle, görkemli desenleri is tutmuş asasına dayanırken, diğer eliyle de sağ bileklerini destekleyerek adımlıyordu sokaklarda.
***
Bir cesarettir, ardından usulca takip etmeyi bırakıp, yanına koşarcasına yanaştım. Bir heyecandır yanına neden geldiğimin ve ne diyeceğimin hiçbir önemi yokmuşcasına bir süre sustum. Yürüdük. O yüzündeki ince tebessümü görür görmez söylediğim ağzımdan çıkan ilk sözcükler yaşınızı öğrenebilirmiyim olmuştu. Yüzündeki gülümseme bir süre kendini hüzne bıraksa da yeniden toparlanması an meselesiydi. Yüzüme gölgesi düşerek serinleten fötr şapkasını çıkardı ve derin bir nefesin ardından mavi gözleri ile bana bakmaya başladı.. Senin gözlerinin gördüğü yaştayım..
***
Yaşlı adamdan çıkan sözcüklerin tınısı azalmış ve duyulmaz hale gelmişti ki, konuşmasına devam ettiğini farkettim. 20 ya da 80 in bir önemi olmadığından ve benim şimdi nereden karşısına çıktığım konularından şikayetler savuruyordu? Duymamazlıktan geldim. Gözleri hafiften kısılmıştı. Ufukta birşeyler ararcasına bakınıyordu. Ardından durdu. Yürüdüğü yolların taşlarından birkaçını elindeki asasıyla iteledi ve derin bir nefes çekişin ardından bir şeyler düşündüğünü belli etmemeye çalışırcasına yüzüne yeniden gülümseme gelmişti. Konuyu değiştirmek istiyordu belli ki. Peki sen kaç yaşındası, kimsin ve nereden geliyorsun dediğinde, benim kendisinin o mavi gözlerinin 60 yıl önceki hali olduğumu bilmiyordu.
***
Hayallerinde bir türlü büyümesine izin vermediği ben sustum, yeniden ardından yürümeye devam ettim; mavi gözlerimle, 60 yıl sonra takacağım şapkamdan gölgelenmeden.. Yeniden girdim hayallerine ve tek vücut devam ettik ufukta bizi bekleyen o düşünceli hayallere..
Yürüyorduk...
cihaddoles
Muhammet Cihat DöleşKayıt Tarihi : 14.7.2011 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!