Mavi Gözlü Gece Şiiri - Ahmet Sabur

Ya denizlerin serin sularına bırakır kendini,
Yada dağların ardına saklanırken kızıl güneş;
Atarım sırtımda gündüz vakti taşıdığım yükü.
Ertesi gün sırtlamak üzere tabiki.

Aralar kapısını mavi gözlü gece,sessizce.
Uzanırım başımı koyarak dizlerine,
Döker şiyah zülüflerini yüzüme.
Temmuz sıcağında gölge gibidir gecem.

Kadife seslidir benim gecem.
Ne kah; kah güler; nede hıçkırıklarla ağlar.
Sadece fısıldar, sadece okşar.
Bebeği kucağında anne gibidir gecem.

Gözlerim kapalıyken de görüyorum.
Herşeyi daha iyi algılar, daha iyi anlıyorum.
Görüp anlamamaktan, görmemek daha iyidir diyor...
Bilgedir benim gecem.