Mavi gözlü çocuk! Şiiri - Erdal Boran

Nerelerde atıyor özgürlük aşığı yüreğin?
Hangi mevsimi yaşıyor, hangi havayı soluyor nefesin?
Çocukluğunun anılarından kalma birkaç fotoğrafın,
Gençlik yıllarımdan sakladığım, sayısı sınırlı anılarım.
Mavi gözlü çocuk!
Yılların gücü yetmedi hafızamdan seni silmeye.
Belki kara saçlı bir sevdalının yüreğindesindir;
Belki de bir çift nemli gözlerin esirisindir.
Benimse unutamadığım yalınayaklı özgür bir çocuksun..

Özgürlük diye haykırırken;
Yüreğin yerinden çıkacak,
Nefessiz kalacak, boğulacaksın sanırdım
Bilemezdim ki düşüncelerinin boyutunu
Anlayamazdım özgürlüğün anlamını
Yüreğinde neler beslediğini, gözlerinde oluşan hayalleri
Bilemezdim… Bilemedim…

Ayakların hala çıplak mı?
Belki de prangalarla bağlı.
Özgürlüğün çocukluğunda ki gibi yalın mı?
Yoksa düşüncelerin işkencelerin kurbanı mı?

Güneş vuruyor mu pencerenden yüzüne?
Yağmurun damlaları ıslatıyor mu gür saçlarını?
O iri gözlerin bulutları seyredebiliyor mu?
Yoksa hücrelerde mi gizleniyor umutların?

Mavi gözlü çocuk!
Özgürlük diye haykırıyordur yine dillerin
Öğrenmek istediğim tek şey,
Kavuşabildin mi/
Sevdalına, aşığına?
Yoksa gem mi vurdular emsalsiz düşlerine?

Ay ışığını, yakamoz olarak seyredebildin mi denizin üstünde?
Başka sevdalarda atabilmeye zaman buldu mu yüreğin?
Ellerin dokundu mu başka bir tene?
Gözlerin bakabildi mi bir çift göze?
Söyle gençliğini yaşabildin mi kendi dilinde?
Yıllarını da çaldılar/
Çıplak ayakların gibi bağladılar mı yoksa?

Mavi gözlü çocuk!
Özgürlüğün sevdasını yaşayan çocuk
Umutların yeni umutlar doğurdu mu?
Yoksa hala hatırladığım yerde mi bekliyorsun?
Yaşıyor musun, yoksa yaşamak için direniyor musun?