1.
Adam,bahçesindeki mor,turuncu,beyaz güllerin açmaya başladığını farkedince,mesafelerin kapısını aralayarak yediveren duygularına yürüdü.
Beyaz,bembeyaz bir kağıda yuvarlak bir şekil çizdi."işte benim dünyam" dedi içinden.Ayı,güneşi,samanyolunu çizdi sonra, yıldızlarla süsledi gökyüzünü.
Gözleri masmavi şirin mi şirin bir çocuk resmi yaparak yanaklarını pembeye boyadı.Altın rengi saçlarına kırmızı güllerden bir tac,boynuna lacivert bir güneş,kulaklarına yıldızlar koydu.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta