Mavi Gözlü Çocuk 2 Şiiri - Selim Kaya

1.
Adam,bahçesindeki mor,turuncu,beyaz güllerin açmaya başladığını farkedince,mesafelerin kapısını aralayarak yediveren duygularına yürüdü.

Beyaz,bembeyaz bir kağıda yuvarlak bir şekil çizdi."işte benim dünyam" dedi içinden.Ayı,güneşi,samanyolunu çizdi sonra, yıldızlarla süsledi gökyüzünü.

Gözleri masmavi şirin mi şirin bir çocuk resmi yaparak yanaklarını pembeye boyadı.Altın rengi saçlarına kırmızı güllerden bir tac,boynuna lacivert bir güneş,kulaklarına yıldızlar koydu.

Ve adam,masmavi gözleriyle gülümseyen çocuğu resmin üzerinden alarak öptü..okşadı..sevdi,bağrına bastı.

Gece olduğunda çocuğu aydedenin üzerine oturttu; gün ışıdığında göksalıncakklarda uyuttu.Evrenin öte tarafından gelerek, dünyanın bütün çocukları güzel düşler görsünler diye danseden melekler, mavi gözlü çocuğun kulaklarına şarkılar fısıldadı. Adam,öylesine mutluydu ki...

2.
Kralın adamları saraya haber ulaştırdı.Hükümdarın çucuğu yoktu.Kendine veliaht arıyordu.
Ferman buyurdu.
Gökyüzüne bir merdiven dayayarak,basamaklarından ışık hızıyla çıktılar mavi gözlü çocuğa doğru.
3.
Adam uyandığında duvardaki resme endişe ile baktı.Salıncağın boş olduğunu görünce çok üzüldü,ağladı,döğündü.

Salıncak boştu.sadece yıldızlara doğru uzanan
oldukça garip bir merdiven vardı.