Mavi Gözlü Ceylan Şiiri - Mustafa Ata

Sevgisizlik ormanın da taçsız bir kraldı
Kahverengi yelesi rüzgar da savrulur
Kükrediği zaman ormanın kanını dondurur
Bakışları ile ürkek ceylanların yüreklerini yakardı

Pervasızca dolaşırdı sevgisizlik ormanında
Bir bölgesi vardı sınırlarını kendi çizdiği
Kimsenin girmesine asla izin vermediği
Bölgesi sevgi dolu yüreğiydi

Mutluydu kral sevgisizlik ormanının
Ürkütücü karalığının içinde kendi yarattığı
İçi sevgi dolu küçük bölgesinde ihanetlerden
Uzak yaşarken

Bir gün ansızın bir çift mavi gözlü ceylan
Çıkıp geldi ormanın derinliklerinden hayal gibi
Bakışları o kadar masum ve çaresizdi ki
Narin vücudu titriyordu bir yaprak gibi

Bir anda kaptırdı kral kendini mavi gözlerin büyüsüne
Azametiyle tüm ormanı titreten aslan
Gözlerini ayıramıyordu bir türlü ürkek ceylanın
Sevgiye hasret kokan mavi gözlerinden

Hiç düşünmeden açtı bölgesinin kapılarını ardına dek
Mavi gözlü ceylanına
Sundu adeta bir altın tepsi de sevgi dolu bölgesini
Hayallerin gerçek olması umuduyla …!

18.06.08 … İzmir (DUYGUSUZ ŞAİR)
Mustafa ATA