Selvi endamında dünya bükülür
Kurumuş ağaçtan meyve dökülür
Yüreğim dağlanır kalbim sökülür
İçimi yakınca mavi gözlerin
İkindi mevsimi bahara döner
Melekler göklerden yerlere iner
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
