Bilinmiyor işte ,
Bir melek öldü,
Gök kubbeden ağıtlar iniyor yer yüzüne.
Pınar oldu acılar,
Sol yanımızda yok oldu yarınlar,
Sabaha karşı yükseldi ağıtlar.
Biliyorum on sekiz gün on sekiz asır,
Acıyı anlamayanlar sağır.
Hep birlikte ölüyoruz ağır ağır.
Bakmayı bilemedik belkide masumiyete,
Gölgeler sakladı gerçekleri,
Mavi gözler cennet yolcusu.
Sana sesleniyorum acının adresi,
Gönül isterdi ki dokunulmamış olsun her şey.
Lakin mavi gözler cennet yolcusu.
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2018 yılı Ramazan Bayramı'nın 1'inci günü Ağrı'da kaybolan minik Leyla yaşamının acı bir şekilde son bulması üzerine yazılmıştır. Leyla'larımıza Eylüllerimize dokunmasın kirli eller.
![Serkan Bol](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/03/mavi-gozler-cennet-yolcusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!