Mavi Gözler Şiiri - Muhittin Alaca

Sevda nakışlım, yürek yakışlım,
Gönül sızımı hiçbir tablet kesmez;
Deniz mavisi gözlerinden başka!
Gözlerin değil midir şiir yazdıran,
Gizemiyle şehir şehir gezdiren?
Işığına tutunup düştüm bu aşka,
Fırtınalar ekip, karanlık sularda
Yoksul bırakma düşlerimi,
Rotam yok yüreğinden başka!

Hülyalarıma sığmayıp taşan,
Ruhumun can suyu, ilham perisi!
Gecemi süsleyen çoban yıldızım,
Ölüm uykusundan uyandırır selamın.
Beni benden alan gönül hırsızım!
Vazgeçilmez sevdam, uğur böceğim,
Dünyalara değer, içten kelamın!

Yüreğimin en harlı yerindesin,
Karanlıkta açan kaktüs çiçeğim!
Melek misin, huri misin, nesin?
Zaman her şeyi eskitir,
Sana olan tutkumu asla!
Sevdikçe artıyor susuzluğum,
Bundandır nöbetlerim, uykusuzluğum.

Kirpiklerin kâinatın kapılarını aralar,
İki inci tanesi çakmak çakmak bakar;
Süzülür ruhuma, yol bulur akar.
Nehirler kıskanır, gökler imrenir;
Mavi gözlerin Marmara’yı yakar.

Bakışlarındaki mavzerin tetiği düşer,
Aşk, kurşununu kalbime saplar.
Dağılır karabulutlar, sevinir beşer;
Gün doğar, Lâle Devri’m başlar.
Dudağımdan öper, iki hecelik ismin,
İçimi tarifsiz bir sıcaklık kaplar.

Gözlerinin alyansında ömrüm tazelenir,
Sükûta dalar boğazda sular.
Ney çalar, Itri gazellenir,
Her fasılda bin ah tüllenir.
Meftun yüreğim döner mestane,
Nihan yarama bulunur mu hastane?

Gülüşünle şahlanır doru taylar,
Aşkın mazbatasıdır esrik gözlerin.
İklimler değişir, şaşırır aylar,
Sevdanın bal tasıdır sözlerin;
Elin elimde olsa, şenlenir koylar…

Yılların soldurmaya kıyamadığı,
Yediveren beyaz gül gibisin.
Kışımı bahara çeviren cemre,
Sevgi tarlamın altın başağısın.
Senli anlarım bedeldir ömre,
Hayatımın rengi, gökkuşağısın.

Seninle başlar mutluluk mesaisi,
Köhne sancılarım mola verir.
Dökülür acılarımın katranı-isi,
Mavi bir atlasta ruhum erir;
Yakamozlarında kaybolurum.

Bittiği yerdesin sözlerin,
Gamlı sineme dermandır gözlerin,
Gönül haneme fermandır gözlerin.
İki inci tanesi çakmak çakmak bakar,
Mavi gözlerin Marmara’yı yakar.

Havalansın artık vuslat kuşları,
Aşalım dikenli sarp yokuşları;
Etrafı kır çiçekleri sarsın!
Seni içime çekeyim, derin derin
Dökülsün başımızdan neşe simleri,
Meltemler essin, serin serin

Ve asırlık çınarın gölgesinde
Yudumlarken beş çayını,
Gözlerim gözlerinde demlensin.
Ellerim ellerine kelepçeli,
Yüz hatlarımızda mutluluk resimleri,
Gün akşama devrilsin.
Senede bir gün de olsa,
Kavuşmamız tüm ömre değsin.

Yorgun başımı göğsüne yasla,
Hasretinle ak düşmüş saçlarımı,
Karanfil kokulu ellerinle okşa!
Nazenin teninde can bulayım,
Nefesin nefesime karışsın.
Ayrı kentlerin aşığıyız gülüm,
Sevdamız, asırlık çınarla yarışsın;
Gelirse, seninle gelsin ölüm…