Mavi Gölge Şiiri - Bünyamin Özdemir 2

Süpürülmüş gölge
kan ve gözyaşı kokan
yüz abdest ferahlığı
bir parça denizimiz
doru su damlası
yakan bir ben
köşesi ismin yazılı
balık armağını mendil
avuç içinde akan ırmak
kan ve gözyaşıdır
fakat mavi mavi akan

toprak yalnızımız
sen ben hepimiz
hee ya... harabe duvarın
gölgesi bize ait
kuytu bir anı içimizin
yitirilmiş aşklarının
dudak dudak kazası
arı duru bir yastık
rüyamız
elbet bir uyku kaseti
ağaç köklerinin
parmaklarımıza emildiği
sokak sokak yıldız döşeyen
çocukların en dağcısı için
sevdalarımız

şimdi
bir nokta gençliğimiz
eğik bir baş
bir virgül işte
öylesine mahcup
elsiz ve de kolsuz
aah!.. hiçbirşeyliğimiz
bir çizgi kasette
hep dönüp dinlediğimiz

serin gölgeyi kim
çiçekli yorganımızı
üstümüzden çekti
kim kopardı çıbanlarımızı
nerededir o nerdedir
hangi duvarın dibindedir
giyinip kokladığımız içlik
serin gölgemiz ?