Eylül geliyor sevdiğim.
Son baharım diyordun bana.
Ben henüz bağ bozumundaydım oysa.
Bundan belki sen beni bahar sandın.
Ben şarap olmayı istiyordum,
Hasat zamanında üzümlerimin.
Eylül rüzgarı esiyor havada
Son yazın kokusu burnumuzda
Can çekişiyor genç ruhlarımız
Yaş alan yorgun bedenlerimiz de
Nafile tutmaz gayri eski düzenler.
Sen beni son bahar sanırsın hala
Oysa ben bağ bozumunun son demindeyim.
Biraz daha son bahar olmama...
Sen boşuna yorma kendini.
Yanlıştı seçimin,
Bildiğin ezberlerini bozdum,
Yaşadığın ne varsa hayata dair.
Sen git eski Eylülünü yaşa
Ben bağ bozumundayım
Havada yazdan kalma kuru rüzgârlar esiyor.
Ben rüzgârın estiği yöndeyim.
Esiyorum meçhul yarınıma.
İçimde biriken mavilerim.
Beklerim son baharı.
Henüz yarım kalmış tamam olmamış duygularımla.
Sen tamdın ben biraz eksik,
Sen ıslanmışsın güz yağmurlarında.
Ben hala gözlerimdeki mavi gökyüzümleyim.
Kayıt Tarihi : 2.6.2016 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!