bir civanın hızla yere düşüp dağılış anı nasılsa, aklıma düşüp içimde dağılışında öyle. gidebildiğim, gideceğim her neresi varsa oralara benimle gelebileceğin hiç aklımdan geçmiyordu. aklımdan geçmediğin için geliyordun benimle. seni benimle dolaştıran, benimle otobüse bindiren çoğu kez bir iki durak kaçırıp yanlış durakta indiğim için gideceğim yere dakikalarca yürüten ve kitap okurken dizeleri seninle takip ettiğim hissine kapıldığım bir mevzunun varlığını duyuyorum. böylelikle anlıyorum ki aklım senin ayaklarının altında yalın ayak yürüdüğün safra yeşili kocaman bir çimen tarlası.
böylelikle anlıyorum neden var mavi gökyüzü kuşları.
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!