Kapı Zili Şiiri - Deniz Ercivan

İnsanın bir pencere kıyısı daha olmalıydı
Daha ufacık dokunuşta
Yağmura durmayan bir gök yüzü
Her odanın, sığanacağı bir köşesi
Bir paravan arkası belki,
Üzerinden soyunmak için kederleri

Boşluğunu yığabileceği bir alan, gün için
Ve bulut örtüsü hiç serilmemiş
Bir masa kıyısı
Bir yolu daha her arayışın
İçinin engebelerini düzlüğe çıkartmak için
Ve her dağın yaslanabileceği bir de ıslığı
Kırgın şarkılar için, sivri uçlu kalemler
Ki çizilsin diye tekrar doğrulmak

Sesi vakur, oktavı doğru bir arya

Ve zaman yanakları elma şekeri tadında
Olsaydı ve her şiir
Etekleri savruk bir panayır yeri
Kavrulmuş badem kokmalıydı hatta ucu
Ki tümden kesmek için
Eski rüzgarların uğultusunu

Bir kapısı daha olmalıydı yaşamın
Bir kapısı daha
Ki gök mavi ötmeliydi zili...
Henüz kaçamadan yakalanmalıydı
Yaka paça ensesinden

Bir pencere kıyısı daha insanın
Bir de elleri çağla yeşili bir çocuğu
Ki arasıra camlara

Taş atan...