MAVİ GECE
Hicranın acısını sokup gözlerine
Karartmışlar bak geceyi
Mehtap küsmüş
Yıldızlar küsmüş
Yine ağlatmışlar her heceyi.
Öfkesinden duramaz ki yerinde
Lanet okuyuşudur sensizliğe şimşekler
Katlidir ayıranların gök gürültüsü
Pencerelerde bekleyen gözlerdeki damlalar gibi
Kurumuş ıslaklıklar ha düştü ha düşecekler.
Meltemler, boralar küskün
Kasırganın hüküm sürdüğü gönül çaresiz
Nazarın dokunduğu sevecen yürekler
Eskisi gibi tek bir atış bekler
Henüz doğmamış şafaklardaki
Şaşkın filizler, küçücükler.
Gözyaşına bulanıp yazılıyor harfler
Tebessümü unutmuş kelimeler
Şiirleri sorma
Şarkıların çınlayışı hasret kokusundan
Notalar en yaralı yerinde tellerin
Bakışlar üzgün
Bekleyişler üzgün
Ben üzgün…
Sen nasılsın sorulmaz soru bu
Yitik arzuların yitik sevdalısı
Hangi renklerin koynundasın şimdi
Hangi ressam gecelerini çizmekte
Yıldızlar koymakta oynak
Söylesene burada niye yağmur yağıyor
Her gece sağnak sağnak.
Sarılamayan kollarım yok
Kahkahalarını duymayan kulaklarım sağır
Gözlerim kör
Bak bir defa gece mavisi gökyüzüne
Hatıralarının boğduğu şu beni gör
Ne olur gör.
Kayıt Tarihi : 27.3.2009 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)