Mavi Elbiseli Kahve Telvesi
(Öykü - şiir denemesi)
Gezginlerin gözlerinde gidiyorduk
sabahçı kahvesinde bir telve üzerinde yürüyorduk
sokak kedileri seyircimizdi
rüzgar gülleri şarkılarını söylüyordu kimse duymuyordu
sadece biz vardık o kahve telvelerinde
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta