Mavi Düşlerim Şiiri - Ercan Kaplan

I

Seni sevmek kolay değilmiş zor sevdam
bilmiyordum sevdanın bu yanını
senden ayrı olmak
bilmiyordum ne zor şeymiş.

II

Görür müyüm
konuşur muyum diye
bekler dururum o parkta
dakikaları sayarım, ha geldi ha gelecek
bir fotoğrafa bakar gibi
gözüm yelkovan istikametinde
dersin bir an önce bitmesini bekleyen bir öğrenci edasında
ya da
çocuğunu özleyen bir memur mesaisinde
bilsen o anlarda, daha ne çok şeye benzerdim.

III

Yoksun çıldırıyorum
adını söylüyorum binlerce kez
seni sevdiğimi söylüyorum
sonra susuyorum
ne bu söylemlere ne bu susmalara
inanmıyor yalnızlık gerçeğim
hayalinden sonra kalkan perde
bir tokat gibi yüzüme vuruyor.

IV

Konuş benimle
birkaç cümle ya da birkaç kelime
onca yılın hikâyesini dinlemesen de
az da olsa dinle biraz
ya da hiç konuşma
dinleme
hem gelme
bakma sokağı gören pencerenden
beynimde çakılı kalsın
kordonboyu
hayat parkı
ve sen zor sevdam.

V

Bazen anlatımlar da yetmiyor sevgili
nefesim kesik
cümleler karışık
öznesiz, zamansız, fiilsiz…
anlam mı arıyorsun
hangi cümlede var olmak istedin ki
neyin anlamını soruyorsun?

VI

Unut
unut gitsin
boş ver, aldırma
zaten paylaşamazdım yalnızlığımı
çıkarıp atamazdım da
üzgünüm, özür dilerim
saçmaladım, senin de aklını karıştırdım
unut gitsin ne olur
sen de ki:
bizim köyün delisi işte.

VII

Ve sana yeniden aşık oldum
her kelimede, her cümlede
her yeni mevsimde
yağan yağmurda, ıslanmalarımda
gözlerinde, sonsuz düşmelerimde
yanımda olmanın sevincinde
olmamanın hüznünde
senin bilmediğin, herkesin bildiği
konuştuğu o giz’de
mavi düşlerimde
bigadiç’te, kordonboyunda
balıkesir‘de, o meydanda
izmir’de, kordonda
sana yeniden
bir daha
belki farklı
ama aynı
sanki başka türlü aşık oldum.