Mistik dünyanın
Kirli sırları içerisinde,
Sevişimi hissettim
Bu pis kokulu hayatı.
Zaman öylesine akıp giderken birileri için,
Birilerinin yumuşuydu gözlerini hayata.
Son olmak vardı.
Belkide var olmak
Bir bilinmezliğin herhangi bir yerinde.
Ve hayat tüm kirli kokusuyla
Sarmıştı tüm bedenleri.
Bedenler kirlenmişti.
Kirlenmişti düşünceler, beyinler.
Ve insanlık kirlenmişti.
Mavi dünyam koca bir lekeydi
Biçare yüreğimde.
Ürkek bir çocuk gibi
Başımı göğe kaldırdığımda,
Mavi bir ufku hayal ettim,
Sonsuz beyazlıkta.
Ve ben kirlenmiştim,
Mavi ufuk göremeyince
Öfkeli, suskun çimen gözlerim.
Oysa içimde,
Aklımın en uç noktasında
Ve yüreğimin en derinliklerinde,
Hala bir mavi dünya vardı,
Biliyorum.
Ve yüreğimi ellerimle kanatırcasına,
Açtım onu mavi ufuklara.
DİDİM- 26.01.2006
Kayıt Tarihi : 3.9.2007 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Süren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/03/mavi-dunya-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!