Mavi Dostum Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Bir elimde taburem
Bir elimde küçük masam
Ayaklarım çıplak
Paçalarım sıvanmış yarıya kadar
Oturdum yine dalga kıranın kenarına.

İşte yine başbaşayız mavi dostum.
Ne zamandır dertleşmemiştik seninle
Ne zaman sesini dinlememiştim
Ne zamandır sana kadeh kaldırmamıştım.
Ne zaman ayaklarımla seni savurmamıştım.

Bak yine koydum sevgilimin resmini karşıma,
Bak yine dolduruyorum kadehi,
Bu sefer kıyak yaptım kendime,
Şişeden içmiyorum.

Yanında beyaz peynirim,
Hatta karpuzum bile var,
Bak üzerinde parlıyor yakamozlar,
Yıldızlarda eşlik ediyor,
Rüzgar bile esiyor sessiz sessiz…

Ne dersin içelim mi şerefine,
Sende kadeh kaldıracak mısın?
Kaldıracak mısın kadehini vefasız sevgiliye.
Mavi dostum.

Seviyorum senle balık kokularını paylaşmayı,
Senle vefasız sevgiliye kadeh kaldırmayı.
Bak balıkçılar çıkıyor sefere,
Onlarda eşlik ediyor bu ıssız sahilde dertleşmeye.

A... unuttum dur bak ne var yanımda.
Sabah ışıklarıyla paylaşacağım,
Şöyle güzel birde mum yakayım,
Sana mavi dostum...

Hatırlıyor musun,
Bu kaçıncı seferdir senle buluşmamız,
Kaç gece sabahladık,
Kaç efkar dağıttık kadehlerde,
Kaç gece bağırdık isyan ettik vefasız sevgiliye,
Ben saymadım kaç oldu,
Sen saydınmı mavi dostum...

Bazen dalıyorum uzaklara dostum,
Belki diyorum belki gelir vefasız,
Unutmadım unutamadım,
Sende unutmadın biliyorum,
Arkasına bile bakmadan çekip gidenler,
Eminim çoktan unuttu bizi,
Ama biz neden unutamayız mavi dostum...

Gel bir kadeh daha içelim,
Bak nerdeyse sabah olacak,
Balıkçılar dönecek birazdan el sallayacak bize,
Hadi sen dağıt efkarını,
Dalgaların kucaklasın artık kumsalını,
Bari sen iyi ol, bari sen gülümse,
Mavi dostum...

Keşke silebilsem dünleri,
Yarınlara bakabilsem senin gibi.
Yeni bir güneş doğsa,
Yeni bir umutla
Unutsam vefasız sevgiliyi…

Yelken açsam seninle ufuklara,
Poyraza, rüzgara.
Doğayla iç içe yaşasam,
Sen ne dersin,
Mavi dostum...