Mavi bir derinlikti gözleri
Beni düşlere iten.
Onu düşünürken
Perdeler çekilirdi zamana.
Vaktin nasıl geçtiğini bilmezdim.
Simit ve çay kokulu
Yeni bir şehir kurulurdu içimde.
Bu şehirde sadece ikimiz yaşardık.
Güneşin doğuşuyla, batışına kadardı vaktimiz.
Geceye perdeler açılır açılmaz
Yollarımız ayrılırdı yine.
Vuslata beş kalana kadar devam etti hep bu.
Sonra ben onu kaybettim.
Yıkık bir şehrin içinde gezinip duruyorum.
Ben onun mavi gözlerinde kaldım.
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!