Mavi Delilik Şiiri - Ali Gençay

Benden daha mı yakın
Başkasından kelimeler
Umuda yelken takıp yüzdürdüğün
Hayalden denizler
Rüzgar mı verir saçlarına
Başkasından nefesler
Bilmezsin sen kendini
Ruhunda mavi delilik
Oysa denize bakmak yorar
Yorar gözlerine çalan maviler

Öyle bir yerdesin ki
Ne savaş nede dostane gülümsemeler
Kapanır üzerine kapılar
Soğuk oda, hüzünlü nağmeler
Sırtına karanlıktan uzanan el
Tenine dokunan soğuk
Dışarıda alev almış bedenler
Ne kadar güzel
Ve nedenli acı
Görülürde bilinmez tadı
Zeytin ağacında mor yemişler