Gazete sayfalarda hep feci resimler konuyor, çoçuk cesetleri.
Yoksul ailerin perişan halî.
Asker şehit bayrakları sarılı annen tabuta yaslanmazı eşin gözyaşları.
Babanın gözü yaşli dik duruşu
Akdenizde batık gemide multeci genç insanların yeni hayat değil, hayatları ölü bedenleri.
Hepsi sanki kadere sarılı sarmaşık misali yayılıyor ruhuna bitmek bilmeyen bu kabusun ortasında sokak ortasında bır kürşünla ölen genç.
Ekmek almaya giderken küçük bedenler geri gelmiyor.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta