İşte!
Mavi diye ben buna derim.
Mavi denen mavi, böyle olmalı.
Parlamalı.
Berrak olmalı.
Güneş vurdu’ mu, dağlara,
Dağlardaki karlar ışıl, ışıl yanmalı.
Ve!
Yüzleri güldürmeli.
İnsanlar mavide koklaşarak, sokaklarda dolaşmalı.
Mavi diye ben buna derim.
Tek pare
Ve pürüzsüz yüzü olmalı
Baktım’ mı gökyüzüne, yüzlerimde güller açmalı
Gökyüzüne bakarken,
İnsanlar gördükleri karşısında şaşırıp kalmalı.
Oynamalı.
Mavi diye ben buna derim.
Baktıkça,
Ruhum bedenim gözlerim dinlensin.
Ve!
Bana yaklaşan, baharı, sıcakları, müjdelesin,
Bir tek bu ‘mu?
Fakiri fukarayı sevindirsin.
Mavi dediğim mavi,
İşte!
Böyle bir mavi olmalı, ala bula olmamalı.
23 Aralık 2014-12-23
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 23.12.2014 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!