Mavi damla (deverân) Şiiri - Muammer Erkul

Mavi gökten bir damla düştü denize; Su ile buluşan suyun oluşturduğu iç içe dalgalar, dış dışa halkalar halinde koşuştular müjde taşıyan denizatları gibi...
Mavi gökten bir damla düştü denize;
Deniz maviye kesti! ..
§
Mavi gökten bir damla düştü yere;
Çatlamıştı toprak, dudaklarım gibi...
Mavi gökten bir damla düştü yere;
Savruldu başımızda tooz, dumaan...
Mavi gökten bir damla düştü yere;
Düştüğü yer göl oldu! ..
§
Mavi gökten bir damla düştü içime;
Ne denizle buluşur gibiydi dostlar, ne karayla öpüşür gibi...
Mavi gökten bir damla düştü içime;
Zehir gibi, zıkkım gibi; kanıma karışır gibi! ..
§
Mavi gökten bir damla düştü...
...de durmadı;
Ne içimde, ne dışımda, ne de karada suda...
Mavi gökten bir damla düştü içime...
...ama terledim! ..
...ama ağladım! ..
...ama...
§
Yani içimden ve dışımdan; yani karadan ve denizden mavi buharlar tüttü, bulutlar da dolup maviye kessin diye! ..
.....
Yani, ben yine bekleyebileyim diye;
...düşmesini bir mavi damlanın!