Uzaktan el sallayan mavi dalgalardı şahidimiz.
Ayaklarımıza doluşan kum taneleri sırdaşımız.
Yol ortasında bulduğun beyaz bir çiçekti,
Kumlara gömülmüş bir deniz kulağı,
Uzaktan bakan balıkçının gözlerindeki anlam değildi sevgimizin ifadesi,
Denizi yiyecek gören bakışlardı onlar,
Bir gün öğretir belki denizin hayat olduğunu, balıklar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ayrık otları dolanırken ayaklarınıza,
Sevdayı pislikleriyle boğan bakışlar utansın.
Yol ortasında kopardığın o beyaz çiçekte gerçekler,
Dudaklarından dökülen sözlerde anlam,
Gözlerindeki pırıltılarda,
Yarınlara umut olan…
güzel tamamlayış kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta