Mavi Çocuk Şiiri - Figen Şençamlar

Olanca sakin fakat işlercesine iliklerime yağıyor yine yağmur...

Sanırım doydu toprak doydu ki bölüm bölüm görüyorum birikmeleri yağmur sonrası küçüçük deremsi yığın sular...

O kim bir çocuk kara kafalı koşuyor sahilde ara sıra tekmelerken görüyorum çamurlaşmış sahil kumunu denize savuruyor...

Özgür belliki mavi, korkmuyor...

Anneannesi bağırıyor Figennnnnnnnnnnnnnn içeri gir ama o duymuyor sahilde koşuyor koşuyor...

Yanı başımda Şebom, Seçilim ben gözlüm,Burcum yoldaşım şimdilerde...

Hüseyin kuzenlerin en yakışıklısı en sevdiklerimden...

Az önce önümden koşan kız nerede gerilerdemi kaldı...

Olsun bendim o hala içimde taşıdığım o mavi çocuk...

Bodrum sokaklarında koşacaksın biliyorum mavi çocuk ben ise arkandan geleceğim ve bir gün buluşacağız tahrip edilsede birçok yanları ama bodrum sen ve ben bildiğimle kalacak...

Sen Bodrumsun,

Bodrumda Benim Biliyormusun...