Yaşamaksa ben sensiz hiç yaşamadım
Ay kıskandı yıldızlar şahit oldu
Sevdamızın büyüklüğüne
Aşkımız bir nehir gibi dolup taştı
Mavi çıra yandı tutuştu
Sönmemek üzere,sevgimizle
Huysuz kullar bile aşkımıza gülümser
Sevdamıza mavi çıra kucak açarken
Alev alev yanar yürekler
Isınır harı ile yumuşar taştan kalpler
Sığınmadık asla mapus küf kokulu yalanlara
Aşkımız da asla olmadı ihanet
Ant içtik ölümüne beraberliğe
Sonsuzluğa ebediyen birliğe
Mavi çıramız elimiz de
Güllerle şenlenecek birliğimiz özgürlüğümüz
Mavi çıra aşkımızın sembolü
Ben seni sensizlikte sevmedim
Seni seninle sevdamızla sevdim
Dudaklarımızın iziyle yoldaş olduk
Adım adım ateşlerle kendimizi
Mavi çıranın tüten dumanın da
Sensiz boynu bükük yaşarken
Yaşam kaynağım buldum seni
Klavuzum bildim nefesime nefesini
Gözlerimiz seyre dalarken ufukları
Özlemler girmez aramıza
Sevdamızın mavi çırası
Yandıkça alevlenir destan olur
Mavi çıra eşliğin de
Kayıt Tarihi : 8.3.2015 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!