Mavi Çerçevemiz Şiiri - Mahmut Ufuk Mistepe

Mutluluğu yudumsayan
İki çift yaşlı göz düşle bir çerçeveden bakan...
Lirik bir şiir sadece Damlacım bu akan,
Bir kelebeğin narin kanadında uzanan.
Öpeceğiz bugün gene çerçevemizden bizi
Mavi düşlerimizde gülümseyen...
Fantezilerdeki beni, benim olmayan seni göreceğiz...
Gönlümüzde esen rüzgârlara bak, geçen bulutsu...
Bembeyaz köpüklerle saçılan dudaklara!
Ufukta çizgi gibi uçuşan aylara.
Hayallerle yükseldik buluşmak için bulutlara.
Beni boş kalmış dizlerinde, sevgine sığınırken
Uzattığım gökkuşağı, yakamozlarda ara...
Mazimizde örülen sevgiyse, kanayan bir yara...
Sen, çerçevelerde çiçekler açtıran,
Tek sevgisin yüreciğimde..
Başka balkonlarda açan çiçekler miyiz ki?
Bir araya gelemeyecek kadar salıverilen rüzgârda...
Niye olamadık biz göğüs ve nefes gibi
Her yıl yeniden kavuşan mavi çerçevelerde?
Aylar neden böylesine koşar gibi?
Neden her üşüyüşümde, sarılışlarda sevgin
Lâpa lâpa yağıyor bakışlarıma?
Geçen günlerin izlerini aradım kumsalımızda.
Doğa, sahil ve biz; güzü bekliyoruz.
Çerçevemiz, aşka susamış bir sevgili gibi,
Ağlıyor biteviye damlacıklarda.
Oysa kelebekler yağmurda uçamazlar ki!
Sırılsıklam olalım yağmur ve terden Mavi Gecem...
Sevgili olalım bu pastel çerçevemizde...
Kendimizden geçercesine...
Gözlerimde aylardır ışıltılı, silinmeyen
Bir sen varsın masum kelebeğim...
Kendi bedenimi okşuyorum düşlerimde,
tenindeki temasını Pınarımın, öpmek niyetine.
Ben ki, her güzün bir yaş daha genç,
Her bakışta delicesine âşık oldum sana.
Bilirim kalbini vermezsin kimseye,
İçinde görürler sevgimi diye...
Açılırsa çerçeveler sevgiyle,
Saçılır öpücükler ufuklardan biteviye...
21.10.2003/Ankara