Bazıları için ruhumu kör ettim
Sözleri bitince ben yoruldum
Bitmek bilmeyen yorgunluklar
Mavi camların buğusunda
Her şey beklemesini bilen kişiye
Fırtınada yenik düşen gemi
Geceyle gündüz gibi
Karanlığın içinde kayıp olan
Yol bulup delice esen bir rüzgar
Mavi camların buğusunda
Can kırıkları
Kalbimi paramparça ufalamış
Susuzluktan çatlamış toprak gibi
Hem güneşe hem yağmura
Sustum hep sustum
Ruhuma akıttığın o zamansız acı
Mavi camların buğusunda
Şahlanır gönlümün dağı da bir gün
Kavgayı başlattım
Kendimle olan hesabıma
Bir nida sanki ruhumdan süzülen
Ah düşer yüreğime tutuşur içim
Mavi camların buğusunda
Mavi düşlere dönerim
Düşlerin içinde bir girdap
Bakışlarına değdiği zaman
Can acısı önemli değil
Seviyorum demek varken
Mavi camların buğusunda
Ruhum hüzün yangınları deryasında
Başka başka baharlar yaşarken
Dertler deryasında ummana dalmış
Mevsimler küsmüş çiçekler solmuş
Kapansın gönülde kavganın zulmü
Mavi camların buğusunda
Ateş düştüğü yeri yakarken
Kayıt Tarihi : 12.4.2015 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!