Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir gün...
Asi bir Rüzgar değdi sol yanıma
Kanatlandı güvencin gibi uçtu sanki yüreğim
Açıverdi icimde uyuyan Kardelen çiçekleri...
.......
(Nacizane kendi kalemimden ufak bir alıntı)
Her bir siirde farklı bir an'da buluyor insan kendini.
Buradaki kullanılan iki tılsımlı kelime aldı götürdü beni yine dipsiz derinlere.
Kaleminiz kelamınız hiç susmasın...
Uzata uzata yavaş yavaş gözyaşlarıyla okunacak bir şiir bu…
Çok güzel
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta