Mavi Buğu Şiiri - Heidi Korkmaz

Mürdüm bir sessizliğin koynunda
seninle yürüdüm
o çamlar arasındaki
incecik yolda

O sahil yolunda
adımlarımızda güveren
bakir bir aşkla
kalaylanırken an

vedalaşmak niye?

Titreşen seküler sesimle
hasretin bel ağrısını
anlatabilmeliydim oysa

Söylencenin dokusuna
hüznün mermer tozu b/ulaşırken
evsiz bir kuğu gibi dalmalıydım
gözlerinin mavi buğusuna

Aç bir süre gibi
uzuvlarımızda volta atan
kalender vefanın k/ederini
susturamaz mıydık seninle?

Ah, biz ki
başka gemilerin
kambur seferini
büsbütün durdurabilirdik
suskumuzun avurtlarında
...

Ya şimdi?

Şimdi sürçen lehçemde
sofistike bir hüznün fısıltısı
ateşini serpiyor
sıradağlarıma.

H.K.
7/10-25 Sthlm
(anlardan notlar)