Bir pencere kalmış aklımda
Mavi boyalı kırık camlı.
Önünde beyaz tülbentli minik yüzlü kadın.
Elinde tığ işi, çalışır parmakları durmaksızın..
İşlediği sade oya değil, bir ömür...
Boşalır yumaklar gün be gün.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
