Sen gelmeden önce, hangi renkte, hangi şehirde yaşıyordum ben anlayamamışım bunca zaman. Pembeden kırmızılara, yeşillerden siyahi lacivertlere bakan bir balkondaydım sanki. Unutmak ve unutturmak istediğim o kadar çok şey var ki ve sen geldin mavi sihrim. Şimdi doyasıya seyredeyim seni köşeme oturup…
Önce yaşantıma getirdiğin renge alışmalı ve doymalı bu gözler. Zira derler ki; ben yeşilden başka renk görmezmişim. Bütün o kırmızılar pembeler yala mıydı öyleyse? Kandırılmış, korkutulmuş gözlerim, yüreğim mavinle yeniden can bulur mu sihrim? Morları, siyahları istemiyorum etrafımda artık…
Mavi bir sihirsin sen bu yürekte,
Yok olmaya yüz tutmuşken gelen.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta