Sen gelmeden önce, hangi renkte, hangi şehirde yaşıyordum ben anlayamamışım bunca zaman. Pembeden kırmızılara, yeşillerden siyahi lacivertlere bakan bir balkondaydım sanki. Unutmak ve unutturmak istediğim o kadar çok şey var ki ve sen geldin mavi sihrim. Şimdi doyasıya seyredeyim seni köşeme oturup…
Önce yaşantıma getirdiğin renge alışmalı ve doymalı bu gözler. Zira derler ki; ben yeşilden başka renk görmezmişim. Bütün o kırmızılar pembeler yala mıydı öyleyse? Kandırılmış, korkutulmuş gözlerim, yüreğim mavinle yeniden can bulur mu sihrim? Morları, siyahları istemiyorum etrafımda artık…
Mavi bir sihirsin sen bu yürekte,
Yok olmaya yüz tutmuşken gelen.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
