Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mavi bir rüzgar denizin üzerinden geçmiş ve savurmuş sevdayı, güneş kaybolmuş, nehirler kurumuş,tarumar olmuş her şey...
Sn:Kaya hüzünlü dizelerin satırlarda kalması dileklerim tebrik ve saygımla efendim.
İSTANBUL :))) İşte o gizemli şehir ve o gizemli şehrin meçhul aşığı ben :))))) Bi de Sanırım Değerli Hocam Mustafa Bey :)))))
Aylardan Ağustos ve bulut yok gökyüzünde.Bakıyorum bakıyorum ya ben göremiyorum ya ki görmek dahi istemiyorum......Bulutlar kapamasın GÜNEŞİ,güneş daimiyetle salsın ışıklarını ak alınların tam ortasına....Dağılsın oradan tüm dilekler,güller bitsin güneşin değdiği yerde....Kanasın iç organları karamsarlığın hatta nefesi tükensin.....Tek umular hakimolsan güne geceye...Bir de Mavi......
Yüreğinize sağlık değerli Hocam....Yine masmaviş döktürmüşsünüz,ne diyeyim,muhteşemsiniz.....................
Hayırlı akşamlar..........
(İSTANBUL ve MAVİ.....İşte ilk yorum benden....Yaşasın:)))))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta