Mavi Bir Ömür Şiiri - Aygül Kılıç Yıldız

Sonbahar çökmüş günlerin buğusunda
Artık üşütmektedir rüzgâr tenimi

Şehirlerden geçiyorum sessiz kanatlarımla
Gecelerden dağlardan rüzgâr altında
Bir şehrin uykusu karışıyor soluğuma
Ömrüme karışan bir deniz çırpınıyor
Bir şehir gömülüyor içime sonbahar hüznüyle
Dalgalar vurup duruyor belleğime
Daha mavi
daha deli
ve nasıl hırçın
Kanım dökülüyor gecenin körfezine
Kıyısına takılmışız rüzğarın
Ben, şehir, sonbahar ve deniz
Koynumda kıpırdanırken özlemin kokusu
Kırmızı günü taşıyan sabaha doğru

Ömrüm tükeniyor içinde kırılgan mavinin
Sonyazdır dalda kuruyacak yaprak için
Bir şehir gömülüyor gönül yurduma
Sensiz kalıyorum güzün ardında

MUNZURAY