Derin bir uykudan uyandı.
Perdeyi açtı.
Gökyüzünde güneşi aradı,
Yoktu işte.
İçini derin bir karanlık kapladı.
Yoksa rüyamıydı?
Bir daha baktı dışarıya;
Bu kez dünyayı gördü,
Masmavi gözleri,
Yaşla doluydu.
O da güneşini kaybetmişti,
O da ağlıyordu.
Kayıt Tarihi : 21.4.2003 22:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!